Κυριακή 26 Ιουλίου 2009

...

...

...τόσο κράτησε.

.

7 σχόλια:

b|a|s|n\i/a είπε...

και όσο κρατήσει...

Απονενοημένη Νοικοκυρά είπε...

ε ναι, μην έχουμε και απαιτήσεις...

Unknown είπε...

Αν μπορούσε να κρατήσει παραπάνω δεν θα υπήρχε το Ημερολόγιο Νο 1.

Είσαι μόνη σου. Αν από αυτή τη μοναξιά σου καταλάβεις τη δύναμή σου, όλα θα είναι πιο εύκολα.

Yannis Petsas είπε...

Ας το δούμε αλλιώς… γιατί τα πάντα πρέπει να ‘ναι το sex;
Και πού 'ναι η καλημέρα που λέγαμε;

Απονενοημένη Νοικοκυρά είπε...

Μέγκι, απ' ό,τι φαίνεται η ψευδαίσθηση πεθαίνει τελευταία.

Γιάννη, καλημέρα, καλημέρα, καλημέρα!

Και ποιος μίλησε για σεξ; Για επικοινωνία μιλάω, για συναισθηματική επαφή. Το σεξ καλά κρατεί, παράπονο δεν έχω, τουναντίον. Τα άλλα είναι που χωλαίνουν.

ολα θα πανε καλα... είπε...

πάντα παρατηρώ τις τελείες σου στα κείμενα,ιδιαίτερα την τελεία που βάζει τέλος στο κείμενο και που της αφιερώνεις μια ολόκληρη σειρά.
Οτιδήποτε πιστεύω πως στο σωστό χρόνο σταμάτησε.Όσο κι αν το ήθελα να συνεχιστεί,ίσως - δε θα το μάθουμε βέβαια ποτέ αυτό με απόδειξη - θα ξεχείλωνε,θα τράβαγε σε μάκρος κάτι που έτσι κι αλλιώς θα είχε προδιαγεγραμμένο τέλος.Κάπως έτσι.
To sex από μόνο του δε μου λέει τίποτα και είναι το μάλλον εύκολο μέρος της υπόθεσης.Το sex όμως μέσα σε μια σχέση,η σαρκική επαφή με τον άλλον,για μένα είναι το πρώτο,το πρωταρχικό,δε μπορώ να σκεφτώ χωρίς αυτό αλλά περιέργως είναι αυτό που μου έλειψε στη σχέση.
Δύσκολοι έρωτες...

Απονενοημένη Νοικοκυρά είπε...

Χα, αυτό με την τελεία έχει πλάκα!

Τη βάζω επειδή θέλω το κάθε κείμενο να κρατά μια απόσταση από τα επόμενα, και δεν βρήκα άλλον τρόπο (οι επανειλημμένες αλλαγές παραγράφου δεν έχουν αποτέλεσμα).