Προχτές εκεί που διάβαζα Τσίρκα, είχα μια φλασιά φοβερή, που με λύτρωσε μονομιάς από τα δεσμά που με κρατούσαν καθηλωμένη. Ή μάλλον, για ν' ακριβολογούμε, κοίταξα γύρω μου και είδα πως δεσμά ποτέ δεν υπήρξαν.
Τώρα απλώς τολμώ να είμαι ελεύθερη.
Η καριέρα μου σαν απονενοημένη νοικοκυρά μπορεί να πει κανείς πως τελείωσε. Επειδή όμως την αγάπησα τη νοικοκυρά μου, θα κρατήσω το προφίλ της, με νέα φωτογραφία. Την παλιά την ποστάρω εδώ σαν αναμνηστικό.
Μπορεί ν' αλλάξω και το όνομα στο προφίλ, μπορεί και κάποια άλλα πράγματα, δεν ξέρω ακόμη. Πάντως θα το κρατήσω, αν και δεν προβλέπω να υπογράφω πολύ συχνά σχόλια με αυτό το ψευδώνυμο. Ο χρόνος θα δείξει.
Τα τρία μπλογκ θα παραμείνουν ανοιχτά για ένα μήνα ακόμη, μέχρι την καινούρια χρονιά. Μετά θα κλείσουν. Δεν θα τα σβήσω, θα τα κάνω ιδιωτικά. Ποιος ξέρει, ίσως κάποτε θελήσω να τα ξαναδιαβάσω.
Τώρα γυρίζω σελίδα.
6 σχόλια:
Από την μία μεριά, στενοχωριέμαι πολύ γι'αυτό που διαβάζω, από την άλλη χαίρομαι αφάνταστα που αλλάζεις σελίδα όπως λες... Δεν μπορώ να ξέρω όμως πως δεν θα γράφεις, πως δεν θα είσαι εδώ μαζί μας να μοιραζόμαστε πράγματα!
Μου κάθεται βαρύ και ας ακούγεται εγωιστικό :(
Φιλί
Θα γράφω στα δικά σας μπλογκ. Γι' αυτό άλλωστε θα κρατήσω το προφίλ.
Δε χανόμαστε. :-)
Μπάτλερ κρύβε λόγια, μην καβαλήσω το καλάμι!
Ίσως γράφω έτσι επειδή πάντα μου άρεσε να γνωρίζω την αλήθεια, ακόμα κι όταν ήταν οδυνηρή. Παράξενο πράμα, αλήθεια!
Επειδή κι εμείς το αγαπήσαμε το ημερολόγιο της απονενοημένης νοικοκυράς, χαίρομαι ιδιαίτερα που έχει τέλος και μάλιστα λυτρωτικό.
Καλή συνέχεια στη νοικοκυρά.
Στεριανή Ζάλη σε ευχαριστώ πολύ.
Ίσως τώρα να γράφω πιο συχνά στο μπλογκ σου. :-)
Δημοσίευση σχολίου