Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου 2009

όσο μεγαλώνω, τόσο καταλαβαίνω...

...πως είμαι ίδια η μάνα μου.

7 σχόλια:

spirosvii είπε...

Καλή είστε κυρία, απλά πρέπει να χαλλαρώσετε λίγο. Και αν είστε σαν τη μαμά σας, και τι έγινε? Εγώ νομίζω ότι όσο μεγαλώνετε θέλετε να παραμείνετε νέα και ωραια!

ολα θα πανε καλα... είπε...

χιλιοειπωμένο...Κι αυτό μπορεί να ναι και καλό και κακό(το να μοιάζει κανείς στη μητέρα του μεγαλώνοντας).Δεν ξέρω πώς εσύ το εννοείς.
Καλή σου μέρα.

b|a|s|n\i/a είπε...

ίσως θέλεις να γίνεις ίδια η μάνα σου

Τρελός του Χωριού είπε...

Δεν θα ήμουν δώδεκα χρονό , που ειχα τσακωθει με τον πατέρα μου σε μια γιορτή, και γεματος από θυμό και στεναχώρια είχα κάτσει κάπου λίγο απόμακρα και δεν μιλούσα . Τότε έρχεται ένας 80χρονος γέρος που παρευρίσκονταν και αυτός στην ιδια γιορτή, κάθεται δύπλα μου και μου λέει :"Να θυμάσαι παιδί μου πως όσο γερνας , ο πατέρας σου θα γίνεται σοφότερος. "
Οσο περνάνε τα χρονια και περισσότερες ευθύνες μαζεύονται στους ώμους μου , τόσο περισσότερο επαληθεύονται τούτες οι κουβέντες .

Απονενοημένη Νοικοκυρά είπε...

Δίκιο έχετε όλοι σας.

ΟΘΠΚ: εννοώ ότι αναπαράγω συμπεριφορές της μάνας μου που ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα εκδήλωνα κι εγώ - ορισμένες μάλιστα τις απεχθανόμουν και ήμουν σίγουρη ότι εγώ ποτέ δεν θα κάνω κάτι τέτοιο.

Daria είπε...

Η δικιά μου η μάνα έκανε κατάληψη στο σώμα μου και μιλάει με τη φωνή μου. Φρικάρω.....
Της μοιάζω γενικά σε πολλά αλλά νομίζω πως θα της μοιάσω και στα κακά περνώντας τα χρόνια.
Χάρηκα που σε ξαναξετρύπωσα.

Απονενοημένη Νοικοκυρά είπε...

Daria Pavlovna,
τουλάχιστον δεν είμαι η μόνη! :-)