Κυοφορία

Ο τάφος μοιάζει με μήτρα.

Έτσι όπως κείτομαι εδώ, σαν σπόρος μέσα στην αγκαλιά της γης, περιμένω.

Είναι ζεστά εδώ, και ήσυχα.

Περιμένω.

ναυαγός

Κείτομαι δω, στην αμμουδιά όπου με ξέβρασε το κύμα.

Παράδερνα μέρες ολλές - τι λέω μέρες; βδομάδες, μήνες, χρόνια - και τώρα ησυχάζω.

Απ' το ναυάγιο δε θυμάμαι τίποτα - αυτά είναι έγνοιες των ζωντανών.

Δε νιώθω πόνο - οι νεκροί δεν πονούν.

Δε νιώθω μήτε χαρά. Μονάχα την άμμο και τα βότσαλα κάτωθέ μου.

Κανείς τριγύρω. Ένα βλυχαδάκι ερημικό, στην αγκαλιά των βράχων, μονάχα άμμος και βότσαλα - τίποτ' άλλο. Ησυχία.

Δε μου λείπει η ζωή.

Δε μου λείπει τίποτα. Οι νεκροί δε χρειάζονται τίποτα. Ούτε καν κόλλυβα και μοιρολόγια - αυτά είναι για τους ζωντανούς.

Τίποτα δε λαχταρώ, τίποτα δεν περιμένω.

Μονάχα κείτομαι δω.

Ησυχάζω.